Op de kunstacademie kwam ik erachter dat de psyche van de mens me enorm inspireert. Mijn werk werd beïnvloed door vragen als: hoe ervaar je de wereld vanuit paranoia? Hoe verandert je perceptie met nieuwe kennis? Hoe ben je als mens verbonden met je omgeving? Deze academische periode markeerde het begin van mijn passie om de essentie van het leven en mens-zijn te blijven onderzoeken.

 

Naast mijn enthousiasme voor het vangen van essentie, kwam de noodzaak om mezelf beter te leren kennen. Na de kunstacademie kreeg ik te maken met een burn-out.

​

Als een sensitief persoon, ervaar ik dingen diep en geniet ik intens (hoogsensitiviteit). Het maakt ook dat ik anderen erg goed kan voelen. Als kind was ik of in mijn eigen fantasiewereld of heel erg met mijn aandacht bij mijn omgeving. Lange tijd heeft dit ervoor gezorgd dat ik mijn eigen behoeften en grenzen niet kende. Door gebrek aan goed contact met mezelf voelde ik eenzaamheid, paniek en stress.
 

Het proces van mezelf beter leren kennen, het loslaten van belemmerende overtuigingen, en het ontdekken van een authentieker zelf brengt mij enorm veel enthousiasme voor dit vak. Ik heb persoonlijk de positieve impact ervaren en blijf groeien. Hoe beter ik mezelf begrijp en authentiek handel, hoe vrijer, krachtiger, en geïnspireerder ik me voel.

​

Iedereen is uniek, voor iedereen werkt iets anders goed, ontdekken wie je zelf nu eigenlijk bent geeft enorm veel kracht en plezier.